Ontdek de kracht van systemisch werk en opstellingen

Ben je altijd al nieuwsgierig geweest naar systemisch werk en opstellingen? Graag vertel ik je er meer over.

Systemisch werk en opstellingen (zoals familieopstellingen) bieden een bijzondere manier om inzicht te krijgen in jezelf en jouw relaties. Ontdek wat een opstelling is, hoe het in zijn werk gaat en wat de unieke voordelen zijn van systemisch werken.

Wat is een opstelling in systemisch werk?

Systemisch werk is een begeleidingsvorm die kijkt naar mensen binnen hun bredere verband van relaties en systemen. Je maakt altijd deel uit van een groter geheel: je familie, je werkteam, je cultuur of je achtergrond. Maar ook jijzelf vormt een systeem, met je gedachten, gevoelens, patronen, organen en lichaamsdelen.

Systemisch werk kijkt niet alleen naar jou als individu, maar naar hoe je verbonden bent met anderen. Het onderzoekt welke onzichtbare krachten en dynamieken binnen deze systemen jou beïnvloeden. En het kijkt ook naar hoe jij zélf invloed hebt op de systemen waarvan je deel uitmaakt.

Een opstelling is een methode binnen het systemisch werk die verborgen patronen zichtbaar maakt. Denk bijvoorbeeld aan een familieopstelling, maar er zijn ook opstellingen met andere thema’s. Tijdens een opstelling zet je jouw innerlijke beleving ‘in beeld’ in de ruimte.
Dat doe je met representanten: mensen of symbolen die belangrijke elementen uit jouw systeem vertegenwoordigen. Zo ontstaat een levend beeld van jouw familie of situatie.

Je ziet letterlijk hoe dingen zich tot elkaar verhouden.
Daarbij hoef je weinig uit te leggen: de opstelling maakt veel vanzelf zichtbaar en voelbaar.
Dit zorgt vaak meteen voor helderheid over dieperliggende oorzaken van bepaalde vragen of problemen.

Een opstelling kan ook individueel worden gedaan, zonder representanten.
In dat geval werk je met poppetjes, vloerankers of andere symbolen.

Het effect van een opstelling is vaak krachtig en verhelderend. Je ziet ineens wat je eerder niet kon zien. Veel mensen ervaren dat er beweging komt in iets dat vastzat.
Oude emoties komen los en er ontstaat ruimte voor verandering. Een opstelling helpt je om patronen te doorbreken en jezelf beter te begrijpen.

Welke vragen kun je inbrengen voor een systemische opstelling?

Je kunt vrijwel ieder vraagstuk inbrengen in een systemische opstelling, zolang het voor jou belangrijk is en steeds terugkeert in je leven. Vaak gaat het om vragen of problemen die je al langere tijd bezighouden. Het hoeft zeker niet alleen over familie te gaan – de term familieopstelling is breed. Je kunt met allerlei thema’s terecht, zoals:

relaties binnen je familie,
trauma’s
verlieservaringen die je hebt meegemaakt,
terugkerende gedragspatronen
gevoelens waar je in vastloopt,
een voortdurend gevoel van disbalans (bijvoorbeeld altijd meer geven dan ontvangen),
moeite met het maken van een belangrijke keuze,
fysieke beperkingen
psychologische uitdagingen zoals onzekerheid, angst of stress.

Alles wat jou belemmert en telkens de kop opsteekt, kun je in principe onderzoeken met een opstelling.

Belangrijk is dat de vraag vanuit jezelf geformuleerd wordt. Jij staat centraal in je vraag. Dus in plaats van bijvoorbeeld te vragen: “Waarom is mijn partner zo afstandelijk?”, maak je er een persoonlijke vraag van: “Wat maakt dat ík telkens afstand ervaar in mijn relatie?” Op die manier ben jij onderdeel van de opstelling en kijken we naar jouw relatie met het probleem.

Benieuwd hoe een opstelling voor jou werkt?

👉 Lees meer over hoe ik jou systemisch begeleid

👉 Liever eerst vrijblijvend kennismaken?

“Na mijn opstelling ervaar ik meer periodes van echte rust. Dat had ik niet voor mogelijk gehouden. Ik kan zien dat de strijd die ik onbewust met mijn vader lever me niks brengt.” – Sophie

Wat zijn voorbeelden van systemische vragen binnen opstellingen?

Systemische vragen richten zich vaak op patronen, gevoelens en terugkerende situaties die je wilt begrijpen. Enkele voorbeelden van persoonlijke vragen die je zou kunnen inbrengen zijn bijvoorbeeld:

Grenzen aangeven: “Hoe komt het dat ik moeite heb om mijn grenzen aan te geven?”
Verantwoordelijkheid voelen: “Wat maakt dat ik me zo verantwoordelijk voel voor anderen?”
Telkens uitstellen: “Wat maakt dat ik steeds weer dingen uitstel en niet tot actie kom?”
Familierelatie: “Ik heb weinig contact met mijn zus – waarom ‘stroomt’ het niet tussen ons?”
Gedrag van een kind: “Hoe komt het dat mijn kind steeds zo boos is?”
Moeite met relaties: “Hoe komt het dat ik zo moeilijk relaties aanga?”

Dit zijn slechts enkele voorbeelden – in werkelijkheid kun je met allerlei soorten vragen komen. Het belangrijkste is dat de vraag voor jou betekenisvol is. Tijdens een opstelling wordt zo’n vraag verder uitgediept, zodat je begrijpt waar het mee te maken heeft in jouw systeem. Soms lijkt de vraag in eerste instantie niks met de opstelling te maken te hebben, maar na verloop van tijd is er duidelijker welke link er tussen de vraag en de opstelling zit.

Hoe werken familieopstellingen binnen het systemische werk?

Een familieopstelling is de bekendste vorm van systemisch werk.

Dit gebeurt meestal in een groep onder begeleiding van een opsteller of systemisch coach.
Als deelnemer breng jij een vraag of thema in waar je meer inzicht in wilt krijgen.
De begeleider helpt je om de vraag duidelijk te formuleren.

Daarna kies je uit de aanwezigen enkele mensen als representanten. Zij stellen elementen uit jouw systeem voor: bijvoorbeeld je moeder, je vader, je innerlijke kind, of iets abstracts.
Je kunt ook iemand kiezen als representant voor “de ziekte” of “het geheim”.

Je plaatst de representanten intuïtief in de ruimte. Je bepaalt zelf waar ze staan en welke richting ze op kijken. Zo zet je jouw innerlijke beeld als het ware buiten jezelf neer. De opstelling wordt zo een levend beeld van jouw systeem.

Je kijkt er vanaf een afstand naar, alsof het zich voor je ogen ontvouwt.
Dit kan in het begin spannend voelen, maar het werkt vaak heel verhelderend.

Wat gebeurt er tijdens een familieopstelling?

Op een vaak verrassende manier reageren de representanten op wat ze voelen in hun rol. Zonder voorkennis ervaren ze emoties zoals verdriet, boosheid of afstand. Ze ‘weten’ niets over jouw familie, maar voelen wat er speelt.

Je hoeft als representant niets te acteren. Je stelt je open en benoemt wat je ervaart. Hierdoor komen onbewuste dynamieken aan het licht.

De begeleider observeert zonder oordeel.
Hij of zij benoemt wat opvalt of stelt een verdiepende vraag.
Soms wordt iemand gevraagd iets uit te spreken of te verplaatsen.
Zo kan er een nieuwe beweging ontstaan in het systeem.

De coach let erop dat jij als vraagsteller niet overweldigd raakt.
Het is jouw proces, en jij bepaalt wat er wel of niet gebeurt.

Wat kan een opstelling opleveren?

Aan het einde van een opstelling komt vaak de kern van je vraag in beeld.
Soms is er een moment van diepe erkenning of verlichting.
Bijvoorbeeld door het symbolisch teruggeven van een last die je draagt.

Je ervaart dan ruimte, opluchting of inzicht.
Veel mensen voelen na een opstelling meer rust, helderheid en verbinding met hun familie.
Ze begrijpen hun eigen plek beter en zien waar patronen vandaan komen.

Een opstelling is geen magische oplossing, maar wel een krachtig hulpmiddel.
Het helpt je om op een diepere laag te begrijpen wat er speelt.
Dat inzicht is vaak het begin van blijvende verandering.

Laat me weten als je deze versie ook als Word-bestand wilt ontvangen of als ik deze stijl verder mag doorvoeren in andere teksten.

Individuele opstellingen

Een familieopstelling of andere soort opstelling hoeft niet per se met een groep mensen; het kan ook individueel plaatsvinden. In plaats van levende representanten wordt dan gebruik gemaakt van voorwerpen, poppetjes of papier op de vloer als symbolische representanten. Je schuift bijvoorbeeld figuurtjes op tafel of legt gekleurde vlakken, grondankers genaamd, op de grond neer om familieleden, patronen of lichaamsdelen aan te duiden. Ook dan begeleidt de coach jou om te voelen wat elke plek, voorwerp of persoon uitstraalt. Deze één-op-één werkwijze is net zo effectief en kan prettiger zijn als je het liever in een privésfeer doet.

Ja, laten we kennismaken

Welke thema’s kunnen onderzocht worden in opstellingen (systemisch werk)?

In principe kun je allerlei thema’s onderzoeken met systemisch werk. Veel voorkomende onderwerpen die mensen in een opstelling willen verkennen, zijn onder andere:

Familie en relaties: Dynamieken in je gezin van herkomst, de band met ouders, voorouders, broers/zussen of het evenwicht in je eigen huidige gezin of partnerrelatie. Ook patronen die “in de familie zitten” behoren hiertoe.
Persoonlijke patronen en emoties: Terugkerende gedragingen of gevoelens, zoals steeds in dezelfde conflictsituaties belanden, bindingsangst, depressieve gevoelens, telkens tegen hetzelfde probleem aanlopen, etc. Je onderzoekt waar zo’n patroon vandaan komt binnen je systeem.
Verlies, trauma en verleden: Ingrijpende gebeurtenissen zoals overlijden, ziekte, scheiding, familietrauma’s of geheimen. Opstellingen kunnen laten zien hoe onverwerkt verdriet of trauma doorwerkt in het heden en mogelijk door generaties heen speelt.
Werk en organisatie: Problemen op het werk, conflicten in een team, moeite met een leidinggevende, of keuzes rond loopbaan. Hiervoor bestaan ook organisatieopstellingen, maar dezelfde principes gelden: zicht krijgen op de onderliggende relatiepatronen in je werkomgeving.
Gezondheid en lichaam: Onverklaarbare fysieke klachten, chronische ziektes of symptomen kunnen systemisch benaderd worden. Soms blijkt bijvoorbeeld dat een kind steeds ziek is omdat het onbewust een last draagt van iemand anders, of dat een lichamelijke klacht symbool staat voor iets in het familiesysteem.

Daarnaast zijn er nog veel meer thema’s mogelijk. Denk aan vragen rond zelfbeeld, identiteit (“Wat is mijn plek in het leven?”), gevoelens van onrust die je niet kunt plaatsen, verslaving in de familie, adoptieachtergrond, etnische roots – eigenlijk alles wat voor jou van betekenis is. Systemisch werk is zo breed inzetbaar omdat het uitzoomt op het geheel waarvan jij deel uitmaakt. Zolang jij bereid bent om open te kijken naar de verbindingen achter jouw vraag, is een opstelling een geschikt instrument om inzicht te krijgen.

Wat zijn systeemgerichte vragen die in opstellingen worden gebruikt?

Naast de vraag die jij zelf inbrengt, zal een systemisch begeleider vaak systeemgerichte vragen stellen tijdens het proces. Dit zijn vragen die je helpen om verbanden en context te zien die je misschien zelf nog niet had opgemerkt. In plaats van te vragen “Waarom heb jíj dit probleem?”, klinkt een systeemgerichte vraag eerder als: “Met wie of wat heeft jouw vraagstuk te maken?” Is het mogelijk verbonden met iemand uit je familie, of met een gebeurtenis in het verleden? Kortom, waar hoort dit bij?.

Een voorbeeld van een systeemgerichte vraag is: “Wie of wat wordt er misschien over het hoofd gezien in deze situatie?”. Deze vraag nodigt je uit om na te denken of er bijvoorbeeld een familielid is dat nooit benoemd wordt, een ervaring die je hebt weggestopt, of een emotie die genegeerd wordt. Zulke vragen gaan dus over het hele systeem en niet alleen over jou persoonlijk. Ze kunnen ook gericht zijn op de geschiedenis: “Wanneer is dit patroon begonnen? Is er eerder in de familie zoiets gebeurd?”. Of op loyaliteit: “Voor wie draag jij dit eigenlijk?” – met andere woorden, zou het kunnen dat jij een last of emotie draagt namens iemand anders in jouw systeem.

Systeemgerichte vragen helpen om de onderstroom zichtbaar te maken. Ze brengen naar voren welke verborgen invloeden er spelen. De begeleider zal dit soort vragen met een open en nieuwsgierige houding stellen, zonder oordeel. Het doel is dat jij zelf nieuwe verbanden gaat zien. Sterker nog, een systemisch coach weet ook niet van te voren wat er zichtbaar zal worden. Vaak leiden een paar rake systeemgerichte vragen al tot een aha-moment: je ontdekt bijvoorbeeld dat jouw angst om te falen misschien te maken heeft met een onvervulde droom van een van je ouders, of dat je neiging om iedereen tevreden te houden verbonden is met een oud familieconflict. Door deze vragen ga je jouw situatie in een ruimer perspectief zien, wat een eerste stap is naar verandering.

Hoe begint een opstelling binnen systemisch werk?

Een opstelling begint altijd met jouw vraag. Als je deelneemt aan een (familie)opstelling, zal de begeleider eerst met jou in gesprek gaan over wat je wilt onderzoeken. Dit voorgesprek is bedoeld om helder te krijgen waar jouw vraag over gaat en wat je hoopt te begrijpen of op te lossen. Bij een familieopstelling zal er ook een genogram getekend worden. Dit is een soort stamboom, maar dan op systemische informatie gebaseerd. Soms stelt de begeleider in deze fase al wat systeemgerichte vragen, bijvoorbeeld over je familieachtergrond (zijn er opvallende gebeurtenissen geweest, zoals een vroeg overleden familielid, migratie, oorlogstrauma, enz.). Jij hoeft overigens geen uitgebreide levensgeschiedenis te vertellen – vaak zijn een paar gerichte vragen genoeg om het speelveld te schetsen.

Zodra de kern van jouw vraag duidelijk is, gaat de opstelling van start. In een groep kies je representanten uit de aanwezigen; in een individuele sessie kies je objecten of plekken in de ruimte. Jij zet vervolgens intuïtief de representanten neer die staan voor de relevante personen of elementen (bijvoorbeeld jezelf, familieleden, een abstract thema). Dit moment kan best spannend zijn, maar vertrouw op je gevoel – er is geen fout of goed, het gaat om wat er in je opkomt. De begeleider kan je hierbij coachen, bijvoorbeeld: “Plaats jezelf eens ergens in de ruimte… waar zou je je moeder zetten?… en je vader?”

Formuleren van je vraag

Kort gezegd: een opstelling begint met het formuleren van jouw vraag, gevolgd door het opstellen van de representanten die met die vraag te maken hebben. Vanaf dat punt begint het “beeld” te leven en ontvouwt de verdere sessie zich eigenlijk vanzelf. Jij als vraagsteller hebt in het begin dus een actieve rol (je brengt de vraag in en zet de representanten neer), en daarna meer een observerende rol terwijl het proces zich ontwikkelt. Uiteraard blijf je betrokken en kun je op gevoel nog ingrijpen (bijvoorbeeld aangeven dat iets niet klopt of dat je iemand wilt verplaatsen). De systemische coach zorgt ervoor dat het proces veilig verloopt, checkt regelmatig bij de vraagsteller of er ‘naar de juiste film gekeken wordt’ en zorgt dat er uiteindelijk een afronding komt die voor jou goed voelt.

Waarom zijn systemische opstellingen belangrijk voor persoonlijke ontwikkeling?

Systemische opstellingen worden vaak als zeer waardevol ervaren voor persoonlijke groei. Dit komt omdat ze je helpen om door te dringen tot de kern van je vraagstuk, vaak op een niveau dat met praten alleen lastig te bereiken is. In plaats van alleen rationeel te begrijpen wat er speelt, ervaar je het in een opstelling direct. Die ervaring kan een diepgaand inzicht teweegbrengen: je voelt bijvoorbeeld de pijn of het gemis dat onder je boosheid ligt, of je beseft ineens waar een bepaald gedrag vandaan komt in je familiegeschiedenis. Zulke inzichten kunnen een echte doorbraak betekenen in je ontwikkeling.

Hier zijn een paar redenen waarom systemische opstellingen zo belangrijk (en effectief) kunnen zijn voor je persoonlijke ontwikkeling:

Onbewuste patronen doorbreken: Veel van onze gedragingen en emoties worden gestuurd door onbewuste patronen, vaak ontstaan in onze familie of vroegere ervaringen. Een opstelling brengt deze verborgen dynamieken aan het licht. Pas als je ziet wat je doet en waarom, kun je het patroon gaan doorbreken. Mensen beschrijven dit vaak als een opluchting of bevrijding – alsof er een last van ze afvalt die ze al jaren meedroegen.
Inzicht en zelfbewustzijn: Door een opstelling krijg je een verhoogd bewustzijn van jezelf in relatie tot anderen. Je ziet welke plek je inneemt in je familie of systeem en hoe dat je huidige leven beïnvloedt. Dit vergroot je zelfinzicht enorm. Met dat nieuwe inzicht kun je keuzes maken die beter bij je passen en situaties anders benaderen. Zoals het Bert Hellinger ook aangeeft, geeft een opstelling vaak ruimte voor een nieuwe beweging in vastzittende persoonlijke vraagstukken.
Acceptatie en heling: In een opstelling ligt de nadruk op erkenning van “wat is”. Je kijkt zonder oordeel naar jouw systeem, ook naar moeilijke of pijnlijke stukjes ervan. Dat kan helpen bij emotionele verwerking en heling. Bijvoorbeeld: je kunt de plek van iemand die gemist werd (een overleden ouder, een buitengesloten familielid) symbolisch teruggeven in het systeem, wat een gevoel van rust of afronding geeft. Dit draagt bij aan het helingsproces en laat jou verder groeien zonder die onbewuste bagage.
Meer verbinding en vrijheid: Uiteindelijk leidt systemisch werk vaak tot een groter gevoel van verbinding – zowel met jezelf als met je familie/omgeving – en tot meer innerlijke vrijheid. Doordat je beseft dat je deel uitmaakt van een groter geheel, kun je met compassie naar jezelf en anderen kijken. Je voelt je gesteund door je achterban in plaats van tegengehouden. Veel mensen zeggen dat ze na een opstelling vrijer ademen en keuzes durven maken die echt bij henzelf horen, in plaats van uit oude verplichtingen of angsten. Dit alles stimuleert je persoonlijke ontwikkeling: je durft nieuwe stappen te zetten, eerlijker trouw te zijn aan jezelf en bewuster te leven.

Kortom, een systemische opstelling is belangrijk voor persoonlijke groei omdat het een diepgaand ervaringsgericht inzicht geeft. Het verbindt hoofd en hart – je begrijpt niet alleen iets, je voelt het ook. Die combinatie maakt dat veranderingen na een opstelling vaak daadwerkelijk in gang worden gezet in je leven. Het is alsof je innerlijk iets verschuift, waardoor je met nieuwe ogen en meer ruimte verder kunt. Zelfcompassie vergroot en je minder onzekerheid.

Wat maakt systemisch werk anders dan andere therapeutische methoden?

Systemisch werk – waaronder familieopstellingen – onderscheidt zich op een aantal belangrijke manieren van meer traditionele therapie of coaching:

Het grotere geheel centraal: In plaats van alleen naar jou als individu en je klacht te kijken, plaatst systemisch werk jouw vraag in de context van het grotere systeem waarvan je deel uitmaakt. Men beseft dat jouw gevoelens en gedrag vaak verbonden zijn met familiepatronen of andere groepen (bijvoorbeeld je culturele achtergrond, je organisatie, etc.). Waar klassieke therapie zich soms vooral richt op jouw gedachten en gedrag, zoomt systemisch werk uit: het erkent de invloed van vorige generaties, familiebanden en onbewuste loyaliteiten op jouw leven. Dit bredere perspectief kan inzichten opleveren die je in individuele gesprekken niet zo gauw vindt.
Ervaren in plaats van praten: Een ander verschil is de wijze van werken. Bij veel therapieën ligt de nadruk op praten en analyseren, terwijl systemisch werk vooral ervaringsgericht is. In een opstelling voel en zie je wat er speelt, direct in het moment. Je betrekt als het ware je lichaam en intuïtie bij het proces, niet alleen je denken. Dit maakt verborgen emoties of spanningen heel tastbaar. Het effect is vaak dat je sneller tot de kern komt zonder uitgebreide gesprekken. Dingen die lang ongrijpbaar leken, worden ineens zichtbaar en voelbaar, wat de deur opent voor echte verandering.
Snelle diepgang: Systemisch werk staat erom bekend dat het in relatief korte tijd diepgaande inzichten kan geven. Waar je bij traditionele methoden misschien sessie na sessie nodig hebt om langzaam een patroon te ontrafelen, kan een opstelling in één middag een doorbraak bieden. Dat betekent niet dat het altijd meteen “opgelost” is – vaak moet je het inzicht nog verwerken en integreren – maar de essentie komt boven tafel. Veel mensen vinden deze directe aanpak verhelderend en krachtig.
Werken met beeld en ruimte: In tegenstelling tot de klassieke setting van twee mensen pratend tegenover elkaar, werkt systemisch werk met ruimte, representanten en beelden. Dit andere format zorgt voor een ander soort ervaring. Het is bijna alsof je naar een toneelstuk van je eigen leven kijkt, of een schilderij maakt van je binnenwereld. Deze creatieve, visuele benadering spreekt andere lagen van jezelf aan dan alleen je spraak en gedachten. Sommige mensen die met praten vastlopen, bloeien op bij deze werkwijze omdat het hen op een nieuwe manier aanspreekt.
Fenomenologische houding: In systemisch werk hanteert de begeleider een open, niet-wetende houding. Er wordt niet van tevoren een analyse of diagnose klaargezet. In plaats daarvan laat men het fenomeen (het systeem) zichzelf ontvouwen en spreekt dat voor zich. Deze houding van “het niet-weten” en oordeelloos waarnemen is anders dan bij veel therapieën waar men al snel verbanden legt of adviezen geeft. Het resultaat is dat cliënten zich vaak erg gezien en erkend voelen in wat zich toont, zonder het gevoel dat er iets “mis” is met hen. Dat alleen al kan helend werken.

Unieke voordelen

Door deze verschillen biedt systemisch werk een aantal unieke voordelen. Het maakt verborgen verbanden zichtbaar en bekijkt een situatie als geheel, waardoor oplossingen soms uit een onverwachte hoek komen. Het nodigt je uit om oude blokkades los te laten en weer in verbinding te komen met jezelf en je omgeving. Mensen die een opstelling doen, geven vaak aan dat het voelt alsof stukjes op hun plek vallen: ze begrijpen zichzelf en hun familie beter, voelen zich lichter en meer bevrijd. Systemisch werk is dus geen vervanging van alle andere methoden, maar een waardevolle aanvulling die op een diepere laag werkt en je anders laat kijken naar jezelf en je leven.

Systemisch werk betreft altijd een moment opname. Dat wat nu je aandacht vraagt. Geen enkele opstelling is daarom gelijk aan elkaar. Ook al breng je dezelfde vraag in. Vaak zijn bepaalde hoofdbestanddelen wel gelijk in verschillende opstellingen, maar soms zie je een geheel ander beeld dan je de vorige keer hebt gezien.

Daarnaast kan in een systemische opstelling een scene gezien worden, dat naar er alle schijn van heeft de waarheid te kunnen zijn. Maar dit is niet standaard zo aan te nemen. Waar het omgaat is wat het beeld doet met de vraagsteller, niet of dat wat we zien de waarheid is of niet. Als systemisch werker is dit een belangrijk punt om te benoemen bij elke opstelling!

Systemisch werk en opstellingen vormen een warme, inzicht gevende manier om aan jezelf te werken. Je betrekt niet alleen je hoofd, maar ook je hart en je intuïtie in het proces. Dit zorgt voor blijvende indrukken en veranderingen. Veel mensen ervaren het als een bevrijding om oude patronen te doorbreken en eindelijk te begrijpen waar bepaalde gevoelens of gedrag vandaan komen. Het mooie is dat je het niet alleen hoeft te doen – in een opstelling draag je samen met de representanten en de begeleider het vraagstuk, in een sfeer van respect en zonder oordeel. Zo ontstaat er ruimte voor heling, groei en nieuwe stappen.

Ben je nieuwsgierig geworden naar systemisch werk of familieopstellingen? Voel je dan vooral welkom om het eens te ervaren. Het kan je verrassende inzichten geven die je verder helpen op jouw pad. Je mag erop vertrouwen dat alles wat zich laat zien, precies datgene is wat gezien mocht worden. In de veilige setting van een opstelling kun je ontdekken wie je bent binnen jouw systeem, en wat je nodig hebt om verder te komen – met meer zelfcompassie, verbinding en vrijheid in je leven.

Nieuwsgierig?

Plan een vrijblijvende kennismaking in, daar kijken we samen of een opstelling jou past!